Terugreis

De laatste ochtend in San Francisco hebben we het rustig aan gedaan. De koffers zijn ingepakt. De koelbox is nog even volgeladen met drankjes die we niet kunnen meenemen met ijsblokjes erbij. We hebben ook een tasje met eten. Er zijn zo veel zwervers in dit deel van de stad, die kunnen dit goed gebruiken. We gaan het aan de eerste zwerver geven die we tegenkomen richting ons ontbijtrestaurant. De eerste man die we op de stoep zien zitten, is een twijfelgeval. Hij heeft niet veel bij zich en zit een beetje in de zon. We lopen nog even verder en daar zit echt een zwerfster met winkelwagentje met heel haar inboedel. Sander zegt meteen: Handig dan kan ze de koelbox in het winkelwagentje zetten, want deze is nogal zwaar. Ze is erg verbaasd, blij en verrast met de nieuwe aanwinsten en bedankt ons hartelijk (big smile zonder tanden). Ze kan een paar dagen vooruit.

Na het ontbijt gaan we terug naar het hotel en wachten op de taxi. Deze is een kwartier te vroeg maar wij zijn klaar. Zo staan we om 11:00 uur al op het vliegveld en om 14:30 uur gaat onze vlucht pas. Na de bagage te hebben afgegeven en de douane doorlopen te hebben, gaan we ergens drinken en een broodje eten. De vlucht vertrekt netjes op tijd. In Los Angeles moeten we 4 uur wachten voor onze vlucht vertrekt. We eten tussendoor een pizza en zitten lang te wachten en gaan af en toe een beetje wandelen om de benen te strekken. We moeten nog lang genoeg zitten. Eén uur voor vertrektijd blijken we een half uur vertraging te krijgen omdat het vliegtuig te laat uit Londen is aangekomen. Het vliegtuig van American Airlines (samenwerking met British Airways) staat al wel voor de Gate. We zien dat het vliegtuig er opvallend nieuw uitziet. Dit blijkt ook later als we in het vliegtuig zitten. We hebben allemaal een groot beeldscherm met de nieuwste technieken. Je kunt zelfs wifi-aansluiting kopen. We kijken verschillende mooie nieuwe films en doen een aantal spelletjes. Iedereen heeft een eigen afstandsbediening met keyboardje en controller. Met Backgammon heb ik na 2 spelletjes te hebben gewonnen al de hoogste score te pakken. We proberen een paar uur te slapen. Dat lukt bij Vincent en Sander beter dan bij Stefan en mij. In Londen aangekomen worden we in de slurf al opgevangen. Alle passagiers die een transfer hebben naar Amsterdam en Denemarken krijgen een Express Connection. Via een achterdeur staat de bus al klaar om ons naar de goede Terminal te brengen. Daar moeten we nog wel door de douane en die zijn niet soepel. De schoenen, riemen, vesten moeten uit. Dames mogen eerst met de armen omhoog door de scan en daarna de heren. Ik word eruit gepikt met mijn handkoffertje. De laptop en telefoon had ik er al uitgehaald, maar mijn toilettas is het probleem. Ik had de flesjes met vloeistof niet in een doorzichtig zakje gestopt! Uit welk land ik kwam, vroeg de douanier zich hopeloos af. De tafel waar de zakjes werden uitgedeeld hadden we inderdaad niet gepasseerd, want we hadden de snelle connectie. Hij haalt mijn deodorant eruit, kijk 150 ml, dat mag niet. De deodorant was al 5 vliegtuigen in en uit geweest, maar nu mag het niet meer mee. Helaas, het was nog wel zo'n lekker geurtje. We moeten nog één roltrap omhoog en dan zijn we bij de gate. Nog net op tijd, we hebben wederom een half uur vertraging. Dit vliegtuig is een gewone oude, we hebben niet eens een persoonlijk beeldschermpje. Ach, het is maar één uur vliegen. De Libelle's zijn allemaal uit en ik begin met een Japanse puzzel. We krijgen tussendoor een drankje met een snack (koekje, chips of nootjes). Op Schiphol gaat alles voorspoedig totdat we moeten wachten op de laatste koffer. Deze komt niet meer. Dus moeten we naar de bagageclaim en daar blijkt dat Vincent's koffer met de volgende vlucht uit Londen komt. Tegen 20:00 uur gaan we met de busjes van QuickParking naar onze eigen auto. Wat een low-rider is dit! We hebben 4 weken in veel hogere auto's gereden. Ook het schakelen is weer even wennen, zo komen we na 10 minuten op de snelweg erachter dat de versnelling nog steeds in de 4 zit in plaats van 5. We beginnen allemaal weer honger te krijgen en besluiten een AH in Houten te gaan zoeken waar we nog even 4 maaltijdsalades kunnen halen. Dat lukt precies voor sluitingstijd, we zijn echt de allerlaatste klanten van vandaag. Ze hadden net willen afsluiten, maar we mogen onze salades uitzoeken. Tegen 22:00 uur zijn we thuis. We eten de salades op, gaan daarna naar bed en vallen als een blok in slaap. 's Morgens brengen we de laptop weg ter reparatie en 's middags wordt Vincent’s koffer gebracht. Vincent heeft het vermoeden dat de koffer open is geweest, waarschijnlijk controle in Londen. Vandaag is de laptop weer gemaakt, de reparatie viel mee, ook is de internetadapter meteen gemaakt. Ik heb de foto's ook bij de laatste 2 reisverhalen gezet.

Binnenkort zal ik nog een terugblik publiceren, voor iedereen die misschien nog zo'n reis wil maken.